Derin Öger Şiirleri - Şair Derin Öger

Gözlerinin karasına baktıkça
Gökte yıldız gibi dağılırım oraya buraya
Tam parlamaya başlarım ki yağmur tutar
Sorma nereye sığınır nerede sabah olurum
Sorma aşk ne
Gözlerinin karasına baktıkça

akşamları zincire takarak
mavi karanlıklar üstüne dört kol
ateş püskürdü ateşböceği...

bir sürahi acı yudumlayarak
gidecekti biryerlerden geri dönmeden

Anlat bana
Yaprağıyla hesaplaşan dalları
Öpmemişmiydi o dalı yaprakları
Binbir biçimde
Bir zamanlar bahardık seninle
Ah ki sere serpe

hani o yürek vardı ya
deli divane güvercin taklalı
sen olmayalı üstü alan açık kalan
bahar bulutlu yağmurunu fırtınalarda arayan
bir parça mavi bir damla su için savaşan
savaşına son verdi de

Duayım ömrüne
Gülün bülbülün dilince
Duayım gönlüne gözüne
Göğün derin enginliğince

Bazen gönül şahlanır sitemle

Kum değildi taşın orta hali
Yüreğe ağırlığınca takılıp kaldı
Su gibi geçip giderken takvim yaprakları
Doldurup doldurup boşalttık
Kocaman göstergeleriyle dakikaları
Bilemedik bin yanlışa bir doğrunun kaldığını

can yarına dayanmak için
umuttan köprüler kurar
umutlar ki sel de yaprak
gözün suçu yok
aşk şarap sevda meze sunulmuş
bakışa hülya kirpiğe rüya yakıştırılmış

Güneşi büyüktü kuraklığın toprağına gül dedim
Alemde kahkahalar masumca içime yayıldı
Gölgenin duvara vurmaması gecenin kaderiydi

Ey sevgili hatıra diye sende bir ben olsaydı
Bende ki sen ler toz toprak içinde kalmazdı

Neydi, kimdi ölümüne beklenen.
Canı vazgeçirmiş yaşamdan.
Çatlamışsa yüreğin duvarları.
Ne çıkar birgün daha yaşlanmaktan.
Belli, ki vazgeçilmişim çoktann.
Boşuna elenmiş yıllar zamandan....

Toz dumanı kandırarak geliyor
Menekşeleri almış koynuna
Düşlerini bırakmış ardında
Günün rüzgarına uymuş hovarda
Bulutlarla oynamış hep bu oyunu
Aldanıp yorulmayacakmış gibi