Derin Öger Şiirleri - Şair Derin Öger

yoğun bir bakış
gözden düşüp yerde kaldı
kaldırımlar sessiz,yol ağlamaklı,yol deniz
gözbebeklerim gemiler misali meçhule yol aldı
aşka düşen yaştan iz kalmadı

Yılların adı varmıydı
Gözleri koyu yeşil siyahmıydı
Oysa yağmurdu sokaklarda başıboş gezen
Haziranı eylüle yorgun düşüren
Yolumuz ayrıydı
Geri dönmezdi giden tren

birgün gidersen
dallarımdan sarkarak
soluk soluğa mavi ışıklara doğru
adın güvercin olsun

birgün gidersen

Ey aşk
Her demin yol bulur kalbime
Mavi pembe mor bulur kalbimde
Dağına bayırına yaprağı ben dökerim
Bağ bahçe sen mi oldun sanırsın kalbimde
Ey aşk

kalbi açıktır denizlerimin
çağırır bakışlarımın yükü ağırlaşınca
kimse anlamasın diye düşürmüş gibi yapar
yavaşça bırakırım gözlerimi
İstanbul,un dillere destan ince boğazına

kıvılcımları yıldızlara eş
aydan parlak güneşten sıcak
buğulu büyülü ve ürpertili
bozkır sessizliği su aklığında
seni gördün mü gözlerimde

sen mi
akşamın yüzündeki o pırıltılı bakış
yıldızlar mı kayar yüreğime
göğün dallarından sarkıp Sen mi
bu dokunuşlar bu cennet sıcağı öpüşü
dağların menekşe kokularıyla kucağına alır gibi

Şu an elimde resmin
Gülümsüyor
Bana bakan gözlerin
Birden öpüverdim gözlerinden
Benliğim maziyle dolana dek
İfadesi ne mümkün sözlerle

Dün beni sormuşsun
Nasılım diye
Yoklarım şöyle dursun
Varlarımı anlatayım
Parmağımın ucundan kalbime
Gönül bağım var seninle

Kendimleyim
Sen çalıyorum yürekten
Gözden sürmeyi çalar gibi
Salıyorum İstanbul sokaklarına
Bu vurgun sevdayı
Yanındayım ben varım