Derin Öger Şiirleri - Şair Derin Öger

Yalan gibi
Dönüşü olmayan yol gibi
Ölüm gibi hasret gibi can gibi
Göremezsin dokunamazsın tanrı gibi
Yasak gibi ulaşılmaz bir şeydi seni sevmek
Gönlümü toz duman bıraktığın gibi

Hadi git
Gevşet yüreğini gülerek
Duman olmuş sis olmuş sanane
Kırık dökük hayallerim pencere önlerinde
Yağmuru bekler olmuş sanane
Bırak sonbaharı yaşasın gönlüm

Hani kupkuru bir ayazda
Yürür durursun tek başına
Gözlerin yerde
Arkanda deniz dalgalanır
Tutkuyla özlemle
Sonsuza bir yolculuktur

Bırakamam seni kara tahtam.
Yurdumun uçsuz bucaksız köylerine götürdüm.
Susuz,
Yolsuz köylerine.
Ayşeler tanıdım yalın ayak.
Aydınlığa susamış, Fatmalar gördüm.

Kalbim seni sevdikçe
Gül dalı tomurcuk döker
Dudaklarım adına özendikçe
Nazlı bir kelebek kanadı titrer.

Uyu der gözler kirpiklere

uykularımı çalma
o göz o kirpik sensin
sözün soğuğu yakar ya dudağı
o gülüş o tebessüm sensin

yüreğimi verme elime

bedenim sendeliyor
nefes alırken su içerken
yıkıntılardan öteye geçememek
içime sinmiyor gönül paylaştıklarını özlüyor
aşk yürekte hasret nabız da sendeliyor

Mümkünü yoktu
Kalbimdeki kıpırtıları durdurmanın
Uzayan gölgelerin renklerinle
Bir sükût bir fırtına
Karıştın içimdeki kasırgalara
Düşüncelerimin her noktasına

Gözlerine bakmayı severdim
O karanlık bakışlar yüreğimi titretirdi
Kirpiğinin siyahı çekerdi beni kendine
Sevincimin en canlı rengiymişcesine
Çağlayanın dereye merhabası gibiydi
Çılgın bir suydu çarptıkça esrarı bakışlarının

alırsın ya ellerimi avuçlarına
kıpırdadıkça parmaklarım ateşle oynar küle batar
tutuşur gece en siyah yerinden rengim kırmızıya çalar
dağlanır yabanıl bir hasret çöl kumlarını avuçlamışcasına
kâbuslardan inerim yanık kokularıyla aşkın buğusuna