Derin Gece Şiiri - Arife Kalender

Bir kıyısından giriyoruz usulca
yorgun ayaklarıma sıvanmış
zaman gövdeme ağır
keşke toplamasaydım
atsaydım kendimi azar azar

Derin gece

Bir kıyısından başlıyoruz girmeye
harfler eski günlere çarpıyor
durmadan yağıyor Tanrım
durmadan yağıyor

unutkanlık işte
her yere bir dize koymuşum
bir araya topluyorum ömrüm oluyor
kim kurduysa bozuk çarkı
ha bire sözcüklerimi yamultuyor

Derin gece

Seni şıkır şıkır yazmak istemez miyim
dans etmez miyim yalınayak çimlerin üstünde
mahalle kahkahayla gülse, küflenmese
içimin zembereği durmadan ters dönüyor

birden çıkıyorum derimden
herkesin gecesinden başlıyorum örmeye
sessiz boğulanlar, çırpınmalar, koşular
daha derine günlerin içinden, daha derine

Derin gece

meğer benmişim
dibe doğru indikçe