Dergah Şiiri - Müyesser Doğan

Eskiyor zaman bile,
yalnız anılar çocuk kaldı.
Yüzünde çizgilerin nâhoş tasası düşünce şakaklarının sancılarına.
Hangi şarkıyı söylesen,alır götürür pişmanlıklarının gölge topraklarına.
Ora da bir kabristan sessizliği,
Sensizlik,
tüm notaları çağırır kulaklarına.
Senin tarihinin tanıklığına götür,
Dilsiz ve samimiyetsiz zamanın iblislerini.
Yorgun iyiliğimin alın yazısı,
Bir külliyat bilgelğiyle göğe yükseliyor.
Bir peri alnından öperse geçer,
Virgullerinden tutunup noktalarına.
Bir ânın için de kaybolmuş
Bir zamanda yolunu bulma telaşı kalbim de.
Yüzleşmek ,
sevabım ve günahımla.
Cenneti avuçlarımda saklıyorum.
Öperek ve koklayarak.