Denk Geliş Şiiri - Muhayyel Gizliay

Bir defa denk geliriz,
İkincisi yok!
Siz pike örtersiniz,
Bizim yorganda yün çok.
&
Paçalarımı sıvar yıkardım,
Damdan dama atlardım,
Soba başında uyuyakalır,
Sabah tıkırtıya uyanırdım...
Bizim gibilerle bir defa denk gelirsin,
Ey! Kendisi yükseklerden takım elbiseli!
Bir ikincisi yok...
&
Yer belli yurt belli,
Samet her daim görülebilir,
Dilim dönmez ikinciye anlatmam Muhayyel'i
Sen hiç damdan düştün mü?
Sen hiç erişte kestin mi?
Sen hiç tövbelerine küstün mü?
Sen hiç çıktığın dalı kestin mi?
Bir defa denk gelirsin Muhayyel ile ömründe,
Sen hiç hasta yatağına düştün mü?
&
Derinden bir karın ağrısı,
Refakatçisi olmayan tek hasta,
O da benim...
Bi' küçük operasyon, rahatım.
Çünkü Allah'a kul olan benim.
Morfin etkisi ile bir Neşet Ertaş şarkısı
Koridorlar bilir, ses benim.
Yangın merdivenlerini aydınlatan,
Çakmak taşları; yakan benim...
&
"Ben" kelimesi çıkmıştı lügatimdan,
Kullanmıyordum epeydir.
Aman sen kalkma tahtından,
Arkama bakmadan yürürüm,
Namım "bey" değil!
&
Var üç beş zerzevat, sengin olan sensin.
Az olan güzeldir.
Yahu ben onmadım ki düşeyim?
Burnum eğiktir,
Büyümedi ki kırayım!
Lüksiyat da vardır kısmen
Ama övünmem! Yokluk görmemiş değilim.
&
İkinci kere denk gelirsen Muhayyel ile
O unutmaz seni birdaha,
Katıp karıştırır sevdiklerine.
Dost seçimi tabidir imtihana.