Denizin Kentini Yaktım Şiiri - Sezai Kar ...

• 

  Perihan Pehlivan

  Allah rahmet eylesin şairlerin efendisi. sevdanın kor aleviyle geldi geçti.

  Devamını Göster

  • 3
  • 1

  Cevap Yaz
• 

  Naki Aydoğan

  Denizin Kentini yaktık
  İstanbul'u yaktık ve İstanbul bizi yaktı
  Kafamızın ortasında siyasi çaresizliğimizle yaktık
  Kimimizi koparmadı ki çocukluğumuzdan
  İnsanlığı bir millet kopardı
  Türk'ü ta orta Asyalardan kopardı
  İmparatorluklardan miras kaldı aldık ve uygarlığı bıraktık
  Antik çağda tiyatro iken toplanma yeri
  Biz cem ettik cami yaptık
  Büyük camiler de yaptık küçük camiler de yaptık
  Zorunan zorunan kültür salonlarımızı koruya bildik
  Zorunan zorunan asgari ücreti birazcık olsun artırabildik
  Bıraksalar hep cami yaparız miskinleşir geberip gideriz
  Batıyla Doğu arasında Allah izin vermez Türk'ün miskinleşmesine
  Son şansımız Atatürk hala Atatürk, Atatürk'ü aşmak uzaya arşınlanmak.
  Güzel ve anlamlı bir şiir.
  
  

  Devamını Göster

  • 3
  • 3

  Cevap Yaz
• 

  Cihat Şahin

  Allah'ın 99 güzel esması içerisinde "tanrı" diye bir ismi yoktur. Tanrı ismi Şamanizm'de geçen bir isim olup manası da gök ilahı yani güneş demektir ve orijinali de "Tengri" dir. Ayrıca: Allah kendi isimleriyle oynayanlar için "A'RAF" suresinin 180. ayetinde şiddetli azap tehdidinde bulunuyor.
  
  

  Devamını Göster

  • 3
  • 5

  Cevap Yaz
• 

  Kasır Galı

  
  Her dönem eski güzelliğine özlem var demek ki İstanbul'a. Şimdi bu halini görseydi ve yaşasaydı kimbilir neler diyecekti.
  
  Doğrusu üstadın vasat şiirlerinden biri bu şiir.
  Ruhu şad olsun.

  Devamını Göster

  • 11
  • 2

  Cevap Yaz
• 

  Onur Bilge

  103 - ÖZÜNE DÖN İSTANBUL - DENİZİN KENTİNİ YAKTIM
  
  DENİZİN KENTİNİ YAKTIM
  
  Denizin kentini yaktım
  Vızıldayıp duran kafamın ortasında
  Denizin kentini yaktım
  Hurma şırıltılarıyla
  
  Denizin kentini yaktım
  Beni çocukluğumdan koparan
  Denizin kentini yaktım
  Bir kent kadın kabuklarından
  
  Denizin kentini yaktım
  Miras kalmış bir alevle
  Denizin kentini yaktım
  Veli ağaçlarla kalbi atan mermerle
  
  Tanrıyı anarak kalbi atan
  Cami sütunları boğdu
  Sararmış gözyaşlarıyla
  Kararmış denizin kentini
  
  İstanbul ey sevgili şehir
  Dön dön karadan gelen sesime
  Son veren zaman yatırında
  Denizden getirilen biçimine
  
  Sezai KARAKOÇ
  
  ÖZÜNE DÖN İSTANBUL
  
  Şu işkenceye dönüşen şehrin gürültüsünü, şadırvanların şırıltısıyla bastırmaya çalışıyorum. Camilerin koyu gölgeli avlularında huzur buluyorum.
  
  Bu kentte geçtim çocukluk dönemimden gençlik dönemime. O zamanlar çocuklar mutluydu, kadınlar kadın gibi kadın… Şimdilerde kabukları kalmış, özleri uçup gitmiş.
  
  Atalarımızdan miras kalan şehri koruyamadık. Hâlâ ağaçlar huşu içinde sallana sallana zikirlerine devam ediyor olsalar da betonlaşan metropolün hali içler acısı! Mermer mezarlarla tıklım tıklım dolu karman çorman bir mezarlığa benziyor.
  
  Batı rüzgârlarının tozula isiyle kirlenen talihsiz deniz kentinin yüzü gün geçtikçe kararıyor. Tevhidi haykıran, asırlık cami sütunları için için ağlıyor. Ilık ılık akıyor gözyaşları, buz tutan yanaklarından.
  
  Düş güzeli İstanbul! Sevdiğim şehir! Vazgeç artık modernleşme özentisinden! Kurtar kendini batının pençesinden! Karadan esen ulvi rüzgâra dön yüzünü. Tertemiz Anadolu’nun rengine boyan. Bırak o Avrupai havaları! Özüne dön!
  
  Onur BİLGE
  

  Devamını Göster

  • 3
  • 3

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (17)