Denizi Görmeden Şiiri - Ahmet Zeytinci

Denizi görmeden yazarım bazen denizi
kokusunu hissederim
bezgin lodoslar getirir bana
penceremin önüne koyar
dalgaların sesi rüyalarıma girer
yakamozlar belli belirsiz
ve her balıkçının
mutlaka hüzünlü bir hikayesi vardır yüreğine
yüreğimize iz...

Denizi görmeden yazılır mı deniz
hırçın da olsa dalgalıda
haklıdır belki
kızmıştır karabataklara uskumrulara
kimi zaman ben de hırçınlaşırım
alçaklara kalleşlere
ciğeri beş para etmez leşlere...

Denizi görmeden de yüzülür mü deniz
rüyalarımda kulaçlarım
tepemde martılar yanımda yöremde balıklar
üç kulaçta Midilli'ye
beş kulaçta Rodos'a giderim
gerisin geriye dönerken
belki havalanır bulutlara girerim...

Denizi görmeden üzülür mü insan, deniz
her su damlası bizden, bizi ıslatır bizi anlatır
özümüz su
kulağımız gözümüz su
okusaydın bir kaç cüzden
sen de görecektin
aslımız neslimiz suyla bizim sözümüz
ve o söndürecektir illa ki
yanan ateşlerde ki közümüz...