Deniz şairi Şiiri - Ozan Oğuz

Deniz şairi masmavi engin denize bakarken
Denizinde düşler vardır; düşlerinde deniz...
Okyanuslara dek açılan yakamozlar vardır
Ürkütücü dipsiz kuyulardan kaçarken;
Güneş sırtına binmiş ve yol boyu serilmiş,
Güvenli ve sığ, sakin koylar vardır
Kalmıştır yamaç dibindeki kıyılar kimsesiz...

Dalgaların okşayan sesinde
Sözcükler sessizce söylenirken...
Ve dizeler çıkagelirken derinlerden
Ruhundan ve kalbinde derya, deniz
İçinden dökülürken aniden ve dosdoğru:
Dalgalar gibi koşulsuz ilerliyorlar,
Artlarında onları kamçılayan sert rüzgarlar:
Karayı arzularcasına güçlü ve istekli:
Karada dururken onun en huzurlu sureti

Martıların şen ve coşkulu bağırışlarıyla,
Bir anda önünde belirdi kara...
Açan güneş ışığıyla parladı ıslak gözleri
Sıcacık ve huzurlu bir buyuruş ile...
Yılların sözcüklerinin en kudretli durduğu sükunetiyle...

Ve şair hayranlıkla bakarken ona
Yıldızlar ve ay yükseliverdi;
İncinen ve yorgun düşen dalgalardan...
Evvelce bir inci gibi ışıldadı nili gecede
Unutulmuş bir yamaçta açan bir eşsiz çiçekcesine....
Güzelliğini denizden almıştı, saçlarında rüyalar dolaşırdı.
Ve şair uykuya daldı uçsuz eteklerinde