Deniz Şiiri - Mehmet Öztaylan

inceden yağmur yağıyor burada sessiz
seninle ben yani ikimiz
galiba mahşere kadar birleşemeyiz
kulaklarımda adın çınlıyor deniz

burda herkes şen gamsız ve kedersiz
galiba tek ben varım perişan ve çaresiz
hayatım bomboş renksiz ve gayesiz
kalbimdeki son umudu yıkma deniz

aynalara bakamaz oldum suratım bembeyaz renksiz
gel yeni bir sayfa açalım tertemiz
söyle ben ne yaparım sensiz
gözlerin kadar kalbinde güzel deniz

ne yapacağım belli değil hayatım belirsiz
yaptığım işler tat vermiyor herşey zevksiz
beni bırakma öksüz yetim ve kimsesiz
yalvarırım sana bana bir defa gül deniz

ufuğu kuşlar dolduruyor bembeyaz renksiz
birisi var ki eşini kaybetmişçırpınıyor çaresiz
bırakıyor kendini serin sulara kaygısız kedersiz
gidiyorsun madem tetiğe basmayı unutma deniz

hiç olur mu gül dikensiz
acı çekmeden kazanılan sevgi sıradan ve değersiz
aramızda bir fark var şüphesiz
sen bensiz yaparsın ama yaşayamam ben asla sensiz