Bir sahil kıyısında, gördüğüm sessiz güzel,
Ilık bir meltem olup, tenimi sarıyordu,
Ritminde dalgaların, söylediği hoş gazel,
Usulca kulağıma, sevdamı soruyordu,
Hoş bir edayla süzüp, gözlerimin rengini,
Derin bir ışıltıyla, masmavi bakıyordu,
Belki de arıyordu, yüreğinin dengini,
Sevdası köpük köpük, gönlüme akıyordu.
O da yalnızdı belli, yoktu kalbinde kimse,
Bir hayat deryasında, yanıyordu bahtına,
Onu görünce nasıl, vurulduğumu bilse,
Bilmem otururmuydu, şu gönlümün tahtına,
Sessizce izleyerek, gözlerine bakarak,
Sardım hayallerime, tenine kıyamadım,
Yosundan saçlarına, nilüferler takarak,
Kokladım her telini, yüzüne diyemedim.
Artık kalktı o gemi, ben yolcu olamadım,
Vuslata varamazdık, seninle biz ikimiz,
Düşlediğim umudu, kalbine salamadım,
Ben sana akan ırmak, sen habersiz bir deniz….
27 Haziran 2007 BURSA
Emin ZeybekKayıt Tarihi : 2.7.2007 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Onu görünce nasıl, vurulduğumu bilse, Bilmem otururmuydu, şu gönlümün tahtına,
Vuslata varamazdık, seninle biz ikimiz,
Düşlediğim umudu, kalbine salamadım,
Ben sana akan ırmak, sen habersiz bir deniz….
......................
Daha baştan vuslat feda edilmiş umutsuzluğa...Umudun kalbe yolculuğa çıkabilmesi için önce cesaret ile beslenmesi gerekir...Çok güzel sevgi ve hüzün dolu bir şiirdi...Tebrikler...
SAYGI VE SELAMLAR...
TÜM YORUMLAR (5)