Deniyorum Şiiri - İbrahim Yay

Neden yazmıyorum diye soruyorum kendime çekingen bir şekilde... Bu cümle bir kişiye karşı duyulan çekingenlik karşısında yapması gerekeni yapamama durumu gibi değil, bu daha çok içimde kendimle çeliştiğim, tartıştığım, uğraştığım bir konu.

Konuya gelirsek; Ne yapmalıyım? Yani cidden her zaman olduğu gibi kendi başıma karar almaktan yoruldum hatta çekiniyorum bile. Yapmak istediğim bir şey olsun diye uğraşıyorum... Yorgunluk, halsizlik, belki de haberim yok ama hastayım.

Yavaş yavaş ve kısmen bilinçli bir şekilde görüş kaybı yaşıyormuşum gibi, hem fiziksel olarak hem zihinsel... Kalbim izlediğim bazı özel sahnelerde sızlıyor ince ince ve düşünüyorum acaba ne hissediyorum?

Boşver, bu günler de geçiyor hem de hiç bir zaman anlayamayacağımız kadar hızlı. Tek derdim, her şeye rağmen eninde sonunda sevebilmek... Gerçekten hissederek gönülden ve yaşayarak ölmek istiyorum bazı şeyleri.

Gecelerimin beni anladığı zamanlardayım, gündüzlerden uzakta yaşıyorum. Geleceğime baktığımda göz kapaklarımı açmadığımı fark ediyorum. Sanmıyorum, olmayacak umduklarım herhangi bir şeyi beklerken. Yorulmamış gibi davranamam artık, yavaş yavaş ölüyorum.