Demirci Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

DEMİRCİ

Yalvarırım ne olur, işini bırakıp bak,
Hamlamış bedenimi şişleyiver demirci.
Çalıştır körüğünü, sönen ocağını yak,
Kızdır ham demir gibi, işleyiver demirci.

Kurtar beni ne olur harabe bedenimden,
Çünkü pas fışkırıyor,küflenmiş yüreğimden,
Harla beni ocakta, al eline yeniden,
Örse koymadan önce taşlayıver demirci.

Ciğerim kavruluyor, alamaz oldum soluk,
Göz pınarım kurudu,Derdimin dermanı yok,
Dizlerim durgunlaştı,vücudumda ağrı çok,
Hadi durma tamire başlayıver demirci.

Kemiklerim sızlıyor, Derim'se delik deşik,
Karanlıklıkta nükseder, Baksan görünür ışık,
Damarlarım üst üste, binmiş karma karışık,
Yeniden proğramla tuşlayıver demirci.

Kalk Müçtehit'i koyma pejmurde halde böyle,
Onarabilirmisin susma, ne olur söyle,
Umudum yok diyerek, hiç bakıp durma öyle,
En azından ümidi aşlayıver demirci.