Demir Vicdan Şiiri - Nedim Kardaş

Ölümden dönüyor demir vicdan
Paslı süngüleri gözlerine sürmesiyle
Birazdan ağaracak orman kalbinde
Demir vicdan çırılçıplak
Yeni bir boşluk ile geceden renk çalış.

Tüm tutsakların senfonisi
Amansız bir denizin manzarasında
Tarih yanılır, kitaplar yakılır
Geçmişe on yedi çizik atılır
Demir vicdan
Yumuşamaya yeminli.

Belli belirsiz tüm sekmeler
Yordamı yapay yollardan, temeli kazılmamış
Ah Fırat’ın dizine çöken damla gibi
Rüzgarın karnından bakabilsem sevdaya
Bakabilsem korkmadan
Demir vicdan bakır tenden
Tadını alabilsem Hakk’ın.

Şimdi iki taş arasında ez benliğimi
Fışkıracaksa umut çocukların yüreğine
Bir bayrak niyetine olsa da asılı beden
Demir vicdandan hür
İşte özgür ruhtan kalıntılarla
Beden o zaman ölür.