Ne yapsam nereye gitsem kurtulmaz gönlüm esaretinden.
Demir kapı kör pencere sanki,ışıksız nefessiz sensiz.
Bir duvardan öbür duvara yürür durur yalnız sana açılan avluda
Belki kapılar açılır,yollar uzar.
Her günü birbirine ekler sonunda biter diye.
Beklediği ziyaretçi hep aynı sen.
Soğuk demir yatağında rüyalar görür senin olduğun rüyalar.
Bilir ki anahtarı sende,ama ne gün gelir kapıları açarsın sonunda.
Kayıt Tarihi : 28.1.2014 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!