Deli Sevdalı Şiiri - Dinmez Er

Bir dağ başı yalnızlığıdır yaşadığım
ölümlerden ölüm beğen misali
kimseler aramasın sormasınlar beni
tek sen gel gelebilirsen bana yeter
çaresizliğimin resmidir gelmeni isteyişim
kesilir elbet bir gün aradaki kördüğüm
sonsuza kadar sürmez çaresizliğim
gelmeli ve bir daha geri dönmemelisin
senin için çarpıyor bu kalp
koy başını göğsüme dinle
seninle tamamlanıyorum
bu gece yoksan ellerim yok
dilimde yok bu gece dilsizim
gözlerim ışıksız iki kara çukur
göremezsem yüzünü kahrolurum
İnan Çeşme karalar bağlar

Sensizlik fırtınaları kesiyor nefesimi
Minik serçe ürkekliğinde hayal ediyorum
Bir ahunun gözleri, büyülü ormanın nefesi
İçim senle dolu, yaylalar kadar serin
İstemiyorum başka güzellikler
Çeşme bir de sen ol yanımda
Budur her şeyden güzeli...

Suya hasret gibi içimi yakıyor sensizlik
Gözbebeklerin büyümüş, dudakların aralık
Çıkardığın yangınlarda kül olacağım
Boş bırakma kalbindeki altın kafesi
İçinde ben olayım, yollarına sereyim
Altın tasta kuruttuğum gülleri
Her dem taze gülüm, yediverenim
İkinci baharımın son durağında
şu virane gönlümün sana düştüğünü
şair aklımın beni terk ettiğini
şiirlerle şarkılarla avunamadığımı
hiç ama hiç kimseler duymasın,
bilmesin senden Çeşmeden başkası...
Düşlerim vardı rengarenk bitecek sandım
Anılarımla birlikte tavan arasına kaldırdım.

Dinmez Er / Şiirleri /Çeşme / 2010. 08. 10 /