fısıldar meydandaki heykel
nereye? der bana
duymamazlıktan gelirim
sokak lambası başlar sonra
sokakta ki kara kedi
zaten hiç sevmez beni
sataşır durur bana
hiç eksik olmaz küfürleri
bazen evin kapısı
hoşgeldin der bana
ama çoğunlukla sessizdir
çok aşıktır galiba
duvarda ki saat
delirtir beni
hiç susmaz geceleri
dönerim ileri geri
en sevdiğim kağıttır
hep susar dinler beni
yanlışım olunca düzeltir
şiirimle sever beni
bütün şairler delidir
hiç kimseyi sevmeyen
ak kağıdı sevendir
Kayıt Tarihi : 5.1.2009 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!