Deli Poyraz Benden Acı Şiiri - Adnan Durmaz

suskunluk bozkıra benzer
dikenler bilir dilini
zemheri zehirle kılağlı hançer
bambaşka bir devranı söyler
şerha şerha yarık kalbi
çekilmez ahlar ummanı
bir büyük tufanı söyler

pürenlerin arasında dor’atlı bir ay
yarama mehtap serpilir
neylesen naçarlık yollar uçurum
vay ki vay
firari bir turna sesi
şifasız hicranı söyler

söz yerine yüreğime el bastım
yalımmış
ellerim yara
ıssızlara yokluklara bel bağlamadım
benim aczimsin ey sevda
tahkatı kesik dizlerim
dizelerim baştan sona kanama
başka bir lügat gözlerim
bilinmez bir lisanı söyler

doğuştan ermiş çobanlar
karanlığı yeşertirken dağlarda
bir bozkır kuşudur öter suskunluk
pürenler anlar dilini
oralarda alazlanmış can
nereye baksan naçar
un uçar
kepek kaçar
zelil insan
kuzgunlar kurtlar elinde
boz toprağı yalar yarık dilleri
dağların ardını gözler elleri
akması yasaklanmış ateşten gözyaşları
yıkılan yüreklerde nice heyelanı söyler

yaram üşür
ürker yüzümden yalımlar
çatlar kara bulutlarda o dor’atlı ay
her hal ıssız acıların çölünde terk edilmiş
sahipleri ölmüş tekinsiz yıkık
adım aşktı bir zamanlar
boz inmiş gözlerime dillerim ahraz
kolu kanadı kırık ayaksız elsiz
deli poyraz benden acı-çünkü bu viranı söyler
ADNAN DURMAZ
(2002’de yazıldı- 21.09.2013 yeniden kaleme alındı)