Deli Mavi Şiiri - Mihrican Tunç

Çözülmeyen sorusun ruhumda
Sessiz bir sinemayım sanki
Adını bilmediğim bir filmsin
Yanında olmadığım karesin

Kalbimde sisli bir duvar gibisin
Kim bilir hangi gülüşe benliğini
Kim bilir hangi sese kulak verdin
Oysa kimse duymadı beni sen gibi

Karanlık bir yolun ortasın da
Yalın ayak yürüyorum boş sokaklar da
Issız bir gecenin ortasın da
Akrep dans ederken Yelkovanla

Kendime kızgınım
Kendime kırgınım
Elimde fotoğrafın dalmaktayım
Gözlerinin maviliğine

Biliyorsun hiç sabahımız olmadı senle
Uyanmadım kollarında nefesinin soluğun da
Söyleyemedim sana seviyorum diye
Haykırdım göklere O nerede diye

Hislerimin doruğun da
Suskunum yokluğun da
Bak şimdi uzaktasın
İz bıraktın odama

Gelmesen de koyu kahvenin dibine bağladım
Yüzünün kıvrımını sigaramın dumanına sakladım
Suskunum, belki düşkünüm sana
Ama beni yanlış anladın

Sanki sırtımda bıçak izleri
Coşamam sana ayağım kelepçeli
Bir alev topu bakıyor bana, yakıyorsun benliğimi
Taaa uzaktan Deli Mavi

Anımsatır gözlerinin mercan maviliği
Okyanusun en derinini
Yokluğun çılgın yağan sağanak
Sana her kaçışım büyük bir sığınak

Bir fırtına kopar kalbimin orta yerin de
Sessiz çığlık edasıyla bağırır
Duymazsın sen bile
Bil ki gözlerim doludur, yaş ile
Hasret sonumdur,en zorumdur
Deniz gözlerinde kaybolduğumdur.