Deli etmeyin adamı Şiiri - Halil Aydın

DELİ ETMEYİN ADAMI
Bildiklerim var, düşündüklerim var
Görüp de yaşadıklarım var
Aklım var, fikrim var
İnsanlığın yüz karası, alçaklığın daniskası
Hem de tam cehennem zebanileri var
Ama onları kurtarıcı olarak görenler
Sırtımızı biz onlara dayadık
Onlar kurtarıcı, kahraman savaşçılar diyorlar
Yakıyorlar, yıkıyorlar yolları kazıyorlar
Fakir fıkranın arabalarını yakıyorlar
Ekmek teknesini ellerinden alıyorlar
Masum insanları kurşuna diziyorlar
Bunlar mı kurtarıcı, bunlar mı insan
Bu fakir fukara millet öde yor
Ey! milletvekilleri maaşınızı
Deli etmeyin adamı

Şimdiye kadar bu kadar bağırtıyı çağırtıyı
İşiten yok, gören yok, kulaklar sağır
Konuşan yok, sorumlular dilsiz
İster ağla ister bağır duyan yok
Yetkililer oy devşirme, seçim derdinde
Öyle açıklama yapıyorlar ki
Seni çocuk yerine koyuyorlar
Bu toplumu hiç yerine sayıyorlar
Bunlar ne söylersek kanar diye düşünüyorlar
Bizimde hislerimiz, bizimde aklımız var
Deli etmeyin adamı,

Maşallahınız var; öylesine iştahınız var ki
Deveyi hamuduyla yutanlar var
Dünyayı yeseler maşallah doymuyorlar
Emekli, fakir, fukara akılarına bile gelmiyor
Kendilerinden başkasını yok sayıyorlar
Unutma; koşma öyle; kara toprak sona varış
Zaten ömür dediğin zaman diliminde kısacık
Yedi sülalesini düşünüyorlar
Fakir fukara onlara ne ki
Hep bana hep bize diyorlar
Suyun gözünü biz tutuk
Darül harp diyorlar
Deli etmeyi adamı, başkasını da düşünün biraz

Sonsuzluğa doğru akıp giden bu gemi
Beynim allak bullak ne tarafa kırılacak acep dümeni
Atatürk’ün gösterdiği; muasır medeniyete mi?
Yoksa Orta doğu bataklığına mı?
Hem kaptan, hem yolcular derin bir uykuda
Sabah oldu, güneş doğdu; hala derin bir uykudan
Uyanmadılar
Deli etmeyin adamı haydi uyanışınıza

Belki dalgalara yenik düşecek gemimiz
Bir telaş, bir telaş sardı benliğimizi
Artık kurtulmak zor görünüyor
Kurtul sakta zayiat, çok
Gözyaşı, üzüntülerimiz çok
Şehitlerimiz geri gelmeyecek
Bağrımız yanıyor, üzüntümüz derin
Deli etmeyen adamı; bu ateşi çabuk söndürün
HALİL AYDIN(Sizden biri)