Arzu hal Şiiri - Halil Aydın

ARZU HAL
Karanlıklar çökmüştü ortama
Memurlar kulübünde
Oyun oynuyorlardı
Kaymakamla şube yüzbaşısı
Birinin eli sargılı,
Kanı çıkmış sargıdan dışarı
Yanındaki esmer, yiğit bir delikanlı
Girdiler kapıdan içeri

Kolunu bastırarak yöneldi
Kaymak’ımın masasına
“Hızara kaptırmıştı elini
Buralarda yok doktor,
Bitlis’se götürsek mi acaba
Bu saatlerde olmaz araba
Yarası derin, bilek kopmak üzere
Acaba ambulans götürür mü? ”
Diye arzu halde bulundular

Hem kaymakam, hem yüzbaşı
Çevirdiler yüzünü birden hastaya
Kaymakam kükredi birden
“Be adam teknolojiyi kullanmak akıl ister
Tecrübe ister, insan olmak ister” diye
Açtı ağzını yumdu gözünü
“Olmaz, olmaz haydi çık dışarı”
Bir azar duydu, kafasından aşağı
Sanki sıcak su döküldü,
Yüzü kızardı; “ama beyim ”diye bildi
Eğdi başını geri, geri çekildiler
Kapıyı zor buldular
“Vay anasına devlet ”diyebildi

Ağzına çok kötü küfürler geldi
Kapıdan tekrar içeri girmek istedi
Ağzını açtı ama yanında ki arkadaşı hemen
Kapattı
Kolunun acısı san ki yüzüne yansımıştı
Arkadaşı koluna iyice bastırdı
Gecenin karanlığında
Evlerinin sokaklarına daldılar
Kim bilir şimdilerde nasıllar
HALİL AYDIN (Sizden biri)