Ağrılar Şiiri - Halil Aydın

AĞRILAR
Evde sokakta
Dolanırdı durmadan
Akşama gelirdi gezmelerden
Şimdi zor çıkıyor odasından
Zor kalkıyor yatağından
Acıları, sızıları var dayanılmaz
Yüzüne ayna gibi yansıyor

İçini çekiyor kimi ansa
Eski çocukluk yıllarını
Koşmaları, zıplamaları
Ağaçlara tırmanmasını
Yaşıyor yeniden
İçinde kopuyor bilinmez fırtınalar
Şimdi yaşadıkları uzaktalar

Akşamlardan korkuyor artık
Ağrılar sızılar gece daha bir artıyor
Bir bıçak san ki, sol bacağa saplanıyor
Korkular, kaygıları düşer uslarına
Uykularını en tatlı yerinde böler

Tadı tuzu yok artık hayatın
Günler artık çok uzun
Çocuklarımız hayat savaşında
Her zaman yok yanımızda
Bir beklentimiz yok onlardan
Akıl, anlayış zaten bunu gerektirir
HALİL AYDIN (Sizden biri)
23.04. 2016