Deli Arı Şiiri - Mehmet Cıngır

O gün yüküm ağırdı dağlar kadar
Hüzün taşıdı bulutlara gözüm
Uzun geldi o gece çağlar kadar
Çığ düştü hayallerime o gece
Ağladı ölü kalbim sağlar kadar.

O gün gözlerinden çıkan kıvılcım
Düştü kırık kalbimin otağına
Top çevirir kafasında in ve cin
Düşerse bir ruhun gölgesi yere
Yuva yapar kurt,aslan yatağına
Onun payına huri melek düştü
Benim payıma bir deli güvercin.

Ezdim ayağım altında yolları
Dörder çıktım o gün merdivenleri
Geçerken elektrikli tel köprüyü
Yandı umutlarım,söndü düşlerim
Yolda bir geri baktım bir ileri.

Omuzumda taşıdım ben dağları
Gözlerimde gezdirdim bulutları
Gittim bir gülün peşinden yıllarca
Yakıp köz ettim ben o gül uğruna
Mor sümbüllü,mor gülüşlü bağları
Şimdiyse çok ağır geliyor bana
Çıksa sırtıma bir kara karınca.

Alsa da dağları avuçlarına
Ulaşsa da yıldızlara sözleri
Bir dev değil,cüceymiş meğer
Değer kazanmaz eşekse bir eşek
Vursan da sırtına bir altın eyer
Kahverengi olsa bile gözleri.

O gün güneşin saçları kırmızı
Ayın yüzü altın gibi sarıydı
İnledi gece boyu sarı çiçek
Çünkü o gün sevda balını çalan
İğnesi kanlı bir deli arıydı.