Değilim Ben Şiiri - Orhan Yavuz 2

Kelimelerle çelik çomak oynamak
Benim işim değil
Şair, falanda değilim ben
İşte gör, biraz gerçeğe eğil
Hayır! Yalanda değilim ben

Hayattan aldığım yükünde
Duvarları kazdığın çakında
Sen vardın benim bütün korkumda
Benim bütün bedenim farkında
Sağır; ölende değilim ben

Birgün seni kaçırdım uykundan
İşte öyle bir haz aldım öpme keyfinden
Artık bıktım sulanmamış hayfından
Bir pınar başı toprağında
Çöğür kalanda değilim ben

Beni her öğünde aç koyup tok buldular
Ama açlıklar senden makbüldüler
Ben ağlarken geven dikenleri güldüler
Sus yalan söyleme hayallerini
Binbir bölende değilim ben

Yüreğim kasırgaya benzemez usludur
Yıllarca aşk görmedi onun için paslıdır
Sor dolukurt ne için yaşlıdır
Hiç acımadan üstüne bastığın
Çayır çimende değilim ben

Ne eysiran kesti hamur gibi
Çok kere yandım ben kömür gibi
Sırtımda bir kangal demir gibi
Kaldıramayıpta aşkını
Ağır bulanda değilim ben

Seni bilmedim yakınım mısın yadım mı
Tuzum mu kaçtı sensiz tadım mı
Sana hiç kal gitme dedim mi
Var nereye gidersen git lakin
Mağrur sılan da değilim ben

Bin sitem ettim eğer vardıysa
Dön içinde bir şek kaldıysa
Özledin yanıyorsan hal buysa
Yine seni bekliyorum bak
Yürür trende değilim ben

Yalvarmadım mı niye naz yapmaktasın
Ağır ağır benden kopmaktasın
Niye bekler hangi akla tapmaktasın
Gelmesin diye kapılara
Zincir vuranda değilim ben

Fazlasını bekleme benden bu kadar
Gelmediğin her gece başka bir canavar
Söndürürsen söndür bende ne ateşler var
Yıllar yılı acımadan yaktığın
Ömür çıranda değilim ben