Beden topraktan, ruhumuz Yüce Allan’dan değil mi?
Yedik, içtiğimiz, servetimiz toprak değil mi?
Asıl olan ölmeyen, ruhumuz değil mi?
Hep bedenimizi besleriz, ruhumuz aç değil mi?
Ruhsuz insan, toprak, su, çamur değil mi?
İnsan ol, kul ol, hesap günü çok yakın değil mi?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta