Ben seni meltem rüzğarlarında aradım,
Sen ise fırtına oldun.
Neydi istediğin?
Sevgimi? sanmam.
Aşkmı? sanmam.
Bir bedenmi? hiç sanmam.
Sen.. sen varya sen,
Can acıtma derdindesin.
Yakıp kavurmak, yok etmek, derdindesin.
Oysa,
Aşkı yaşasaydın değermiydi derdin.
Bu hayatı çekilmez yapanda, sadece ama sadece sensin...
Bazen saflık aptaklıktır en büyük değer.
Kötülerin çok olduğu bu dünyada,
Çocuk yüreğiyle yaşamak.
Çok bilmek diğil, bilğiyi yerinde
Doğru zamanda kullana bilmek
Asıl olan..
Dikkat et yüreğin pas tutmasın.
Çünkü!
Tüm değerli şeyleri pas çürütür.
Korumasını bildiğin değer kıymetli kalır.
Unutma sevdiğin kadar sevilir,
Kendine verdiğin değer kadar
Hayatı yaşarsın...
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 16:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)