Değermi Şiiri - Necati Özkul

Ey sevgili, buram buram karanfil kokardın.
Gözgöze gelirdik; sen ağlardın, ben ağlardım.
Yanaklarına süzülen yaşlar sanki kalbime akardı.
Sonra giderdin, hüzün öylece bana bakardı.
Sonra yıldızları seyrederdim, sen gibi.
Bazen bulutlar üzerini örterdi, ben gibi.
Bu neydi, sevmek mi?
Yada yokluğunda acı çekmek mi?
Şimdi birbir yargılıyorum kendimi...
Her şey buna değer mi?
Yoksa birgün biter mi...