Dediklerimiz Şiiri - Mustafa Alaybeyoğlu

Şu gördüğünüz bulutlar var ya,oğlum ve de kızım...
Yavaş, yavaş kaybolan yılların yansımasıdır bir nebze.
Yüzümüzdeki gülücüklerin, yada damlacıkların
Bazen tuhaf, tuhaf nem olup karışmasıdır, o pamuğumsu dediğiniz
Bulutlara...
Hayat dediğimiz. Bu uzun gibi görünen,
Ama aslında kısacık yollardan, bize gelen,sizlere bırakacaklarımızdır.
Aldıklarımızla, verdiklerimize kulak verin.
Kulak verin ki;
Her geçen gün kararıyor o pamuk, pamuk gördüğünüz
Büyüdüğünüz bulutlar,kararıyor.
Oysa biz sizleri yurdumun
Doğuda Palandökenin karları ile,
Batıda Pamuk kalenin sıcak baharları ile,
Oysa biz sizleri dünyamızdan bir köşe
Haiti de esmer tenli kardeşlerinizle
Güneyde sarı benizlisiyle Kuzeyde minik yürekli bir eskimo ile
Kardeş,kardeş yaşamak için
Öğütlerle hazırlamıştık yaşama.

Kızıma yakıştırdığım renk,renk bebekleri.
Sevmek için zamanı bilmem kaç parçaya bölerdi
Oğlum, notalarla uyumak için;
En sevdiği dersi matematikle, kaç bilinmeyenli denklem kurardı.
Hep sevgi beyaz olurdu yüreklerinde.sevgi...
Ama ben bilirim içlerindekini.
Kızımın bebeklerinin saçlarına toka takmak için,
Beklediğini baharı ve papatyaları.
Ya oğlum,Karaca oğlan gibi; kim istemez
Bir dut ağacının gölgesinde
Yemyeşil çimlerde, o ilahi dutla yapılan bağlamanın
Doğaya yansıyan,harikalar harikası, nağmesini.

Oysa...
Bu günlerde bulutlarda kara,kara izler var çocuklar
Birileri ilkbaharda uçurmaya çalıştığınız uçurtmalara
Mektup göndermek yerine bombalar göndermeyi,
Birileri baharlarda, çıplak ayaklarınızla koşup oynayacağınız çimlere,
Yeşermemeleri için, eşyanın tabiatına uymayan Gazlar koyuyor.
Dediklerimiz siliniyor çocuklarım; yavaş, yavaş eritiyorlar
Dünyamızı,dünyanızı...

Bebeklerinizin saçlarına toka taktırmamayı istiyor birileri,
Notaları yanlış akort ediyorlar.
Her ağacı bir asker görüp!
Ormanları yok etmek isteyenler
Var...

Bizimse;
Gözlerimizden süzülenler yaş değil,
Hani sizi bir kez aldatsak çocuklar
Eski küçük bir yalan var misali
“Soğan kaçtı gözümüze”
Desek;
Yapamayız.
Bulutların rengi solmakta,yalanı beceremeyiz.
Hep sizleri gülen görmek isteyen gözlerimiz,
Buğulanır...
Ağlamayı bile beceremeyen bir kaç dünya delisine
Sitemle bakarak her gece haberlerde...
Sizlere olmaması gereken insan yüzlerini izlettiriyorlar.
Bağışlayın...

Şimdi gazeteler bir nara atmakta...Hıhh adı haber diyerek
Renkli camlar canlı yayında karartacaklar sizlerin bulutlarını ona keza
Sadece meydanlarda birkaç pankart....
Her gece saatini sekizlere kuran kızım
Camlardan baktığında hayal kırıklığı yaşamıştın
Güya SAVAŞ’a hayır diyenler
Her gece bir dakika KARANLIĞA razıydılar...

Eğilmedik,Bükülmedik
Taş değiliz ki,zaten kırılmadık...
Ne yapalım Biliyor musunuz!
Oğlum ve Kızım
Sizler gibi bir sürü yürek var, dünya dediğimiz şu dönüp duran fanusta
Önümüzdeki baharları soldurmaya yetmesin güçleri
Bahar düşmanlarının.
Onlardaki bomba olsun, ağırlığı tonlarca.
O Minicik,genç olacak yüreklerinizle,
Adak misali,koyun YÜREĞİNİZİ,
Adak adar gibi...gram, gram
Telepati yapar gibi...
Yürekten yüreğe,mesaj atar gibi...
Koştuğunuz,tırpan girmemiş yonca bahçelerinde koşar gibi,
Her gün yaşar gibi savaşı.
BARIŞ için,
Bahar bahçeleri açtırın Dünyanın her toprağında,
Bunun için ne mi yapalım diyorsunuz?
Kızım ve Oğlum
Gökyüzünün o büyük sonsuzluğuna bakarak,
Tutun en yakınınızdaki emsal kardeşinizin elini
Verin el ele.
Göreceksiniz öyle bir halka olacak ki,
Dünyadaki
Eşi görülmemiş en büyük HALAY’I Çekecek
Siz gibi düşünen yürekler.
Ve BARIŞ TÜRKÜLERİ
Sadece nağmelerde kalmayacak,kalmayacak
Gelecekte sizler gibilerin
Gözlerinin Bayram ettiği
Bir Dünya Günü Olacaktır
Adının BARIŞ Günü dendiği...
Bombalara karşı
Sizler HALAY’ınızla
Ellerinizde Yıldızlar Çayda Çıra’ nın en güzelini yapacaksınız.
En Güzelini...

21/02/2003 İzmir