Dayı Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

DAYI
Çatardın kaşını, kaşır enseni,
Şimdi anlıyorum halinden seni,
Çift yüzlü insanlar bitirdi beni,
Elemsiz geçmiyor bir günüm dayı.

Beyinler yorulmuş zihin körelmiş,
Nerde deyyus varsa hepsi birleşmiş,
Doğru olanların kadri eksilmiş,
Her şeye, herkese dargınım dayı.

Nerde o dostluklar, arkadaşlıklar,
Şimdi puştlar birbirini alkışlar,
Arsızlar bir olur arlı'yı dışlar,
Eşe dosta bile kırgınım dayı.

Kalbim paramparça, içim yanıyor,
El attıkça tabip, yaram kanıyor,
Bacı, kardaş birbirini kınıyor,
Birazda o yüzden durgunum dayı.

Bilmem ki derdimi kime açayım,
Kime sığınayım, nerye kaçayım,
Kanadım yok hava'larda uçayım,
Eski muhabbete vurgunum dayı.

İşi biten arkasını dönüyor,
Birkaç zübbe memleketi bölüyor,
Herkesin kalbini ALLAH biliyor,
Halsizim, bitkinim, yorgunum dayı.

Müçtehit kul idim yandıkça yandım,
Herkese inandım, her söze kandım,
Sonunda pes ettim yakayı saldım,
Dokunma tenime gerginim dayı.

İsmet Murat(Müçtehit)
Tüm.San.Der.
İç Anadolu Bölge Sorumlusu
Genel Başkan Yardımcısı
BABA HABER GAZETESİ
Ankara Haberler Müdürü