Dayanma mı umuyor gönül Şiiri - Eyup Şahan

Bırak yakamı sen bıktım huyundan,
Gördüğü güzele yanıyor gönül.
Şüphe duydum senin yedi duyundan,
Her söylenen söze kanıyor gönül.

Fidan boy istedin, eğdirdim beli,
Bağlandı saçlara sallandı deli.
Mutlu bir insandım senden evveli,
Yeter dersem beni kınıyor gönül.

Gökteki buluttan kaparsın nemi,
Hak ettin sen artık ahmak dememi.
Onca yara açtın deldi sinemi,
Gizlice sabrımı sınıyor gönül.

Sevda bilmez iken derdim yok idi,
Dert yumağı etti gamsız yiğidi.
Dayanamam artık içim eridi,
Hala dayanmamı umuyor gönül.

Afşin’in düzünde neyi ararsın?
Beyceğiz bağında güle konarsın.
İçin için erir gizli yanarsın,
Nilüfer diyerek anıyor gönül.

Elbistan ovası bülbüle mekân,
Zalimler konmama vermedi imkân.
Eyüp bu diyarda sevdiğin varken,
Binboğa’dan öte iniyor gönül.

Eyüp Şahan
Afşin 11.8.2003