Dayandım Şiiri - Özlem Şahin

Kapandı kapılar yine üzerime,
Başladı daracık hücremde volta,
Volta dediysek;
Koridor veya koğuş voltası değil
Birbuçuk metrekarelik hücre voltası.
Sağa dön kara duvar,
Sola dön kara duvar.
Önümde; paslanmış, öylesine kalın
Camsız bir demir kapı.
Daracık yerde vurulan volta.
Benimki zaten volta atmak değil,
Can sıkıntısı.
Yıllardır bu duvarlarla sırdaş olduk biz
Onlar beni, ben onları iyi tanırız.
Bilmez gardiyanlar o hücrede neler gördüm ben
neler yaşadım.
O taş duvarlardan ormanlar yaptım,
Hücreme dökülen sular denizdi, okyanustu.
Sırdaş olduk
Dost olduk
Dertleştik
Onlar taş idiler, ben kaya oldum
Kapım demirdi, ben çelik oldum
Yıllara meydan okudum o daracık hücremde
Ve dayandım.