Dayandım Gardaş Şiiri - Eyup Şahan

Dayandım Gardaş

Bende bilmiyorum halim nicedir,
Dünyaya gül gülistan diyendim gardaş.
Sevmeyi bilmeden belki öncedir,
Ellerden sevdayı duyandım gardaş.

Gül diktim gönlüme açıldı gonca,
Kokladım gençlikte boylu boyunca.
Sevdiğim ellere gelin olunca,
Bir tatlı rüyadan uyandım gardaş.

Sözün bittiği yer sevdanın ucu,
Hele hüsran ise aşkın sonucu!
Yıkıldı gönlümde kalenin burcu,
Yıllar yıl buna dayandım gardaş.

Artar gün geçtikçe içimde sızı,
Dert yanarım şimdi kendime bazı.
Baykuşa yurt oldu gönül enkazı,
Sarayken bülbüller koyandım gardaş.

Sessizce çekerim kimseler bilmez,
Dert sardı içimi ele denilmez.
Gönülde var iken başka sevilmez,
Tütmüyor dumanım hep yandım gardaş.

Eyüp’e ne dünya güzelle dolsa?
Gönlümün sevdiği benimle olsa,
Bir hatır sorsa da gönlümü alsa,
Onu can özüme koyandım gardaş.

Eyüp Şahan
Gaziantep 13.9.1989