Davar köpeği Şiiri - Veysel Şimşek

Kurt dalsa sürüye bırakıp kaçar,
Dosta, akrabaya belalar açar,
Ekmeğini yeyip, suyunu içer,
Sahibini ısıran davar köpeği.

İtten dost olurmu, bastım bağrıma,
Havlayarak cevap verir çağrıma,
Satar beni giden budur zoruma,
Sahibini ısıran davar köpeği.

İt bile koruyor can ile canı,
Şaşırmayın bana ilginç bir konu,
Bizim iki ayaklı itlerin sonu,
Sahibini ısıran davar köpeği.

Kuyruk sallar yalım yalım yalanır,
Sahte duygu, sömürüyle dilenir,
Dost görünür ailene sulanır,
Sahibini ısıran davar köpeği.

Veysel'de şaşırdı, şaşkın bu hale,
Sahte gülücüğe, yalancı dile,
Doğrusu Allah'a et sen havale,
Sahibini ısıran davar köpeği.