Daryokuslu Dümdüz Amelie Şiiri - Seyfi K ...

Lokantadan tam ciktiydim ki, pek de güzel…
Böylesi de olmadi degil yani ciplak ayaklarinda yazlik sandalet
Bagciklarini baldirina kadar sarmis dolamis etekligi ip ince ve sapsarisin
Kollari omuz boyundan üryan boncuklu kolyesiyle sütyensizligi besbelli
Cicekci dükkanindan cikan kadina sen daha güzelsin der demez
Dar ve yokus yukari sokagi birlike yürüdük
Gittikce kendini bana söyleyen Amelie,
Dal verip dem döken yaza mahsus
Meydan kahvesinde kivili pastali laf söz telefon verdik veristik
Siradaki bulusmalarda sade sesi degil dizi dili etegi
Henüz yesermekte olan bekar bir bahar gibi titresip dururken
Dul ve okula henüz baslamis bir kizi oldugunu söyledi kendisi
Telefona hep mesgül düsüyorsun deyip
Bana baska kiz yahut kadin arkadasim var mi yokmuyu sordugunda
Güya dürüstlük olacak ya…
Efendilik centilmenlik sahtekar olmamak
Vesairler bende kalacak durumu var ya..teklemeden var dedim
Der demez kadin birden bire bulandi
Beti benzi morardi
Yutkundugu kahve bogazinda saplanmis bir pasli bicak gibiydi
Dagildi
Yigildi
Sustu…
Ve garson kizdan hesabi isteyen bogunuk sesiyle birlikte birden bire
Cantasini atkisini gözlügünü cüzdanini hayalkirikligina doludolu
Üstüne hic ses cikarmayan delik desik savruluslar topluyor gibiydi Amelie
Hoscakal esintisinin ugruna düsüp
Yaz kalabaligi sahil boyuna küskünce
Uzaklasip gömüldü ve gitti..

Ekim / 2002