‘Dar Kapılar’ın Ardındadır Muhabbet

Allahım Rabbim benim, Seni çok seviyorum,
Bana Seni sevdirdin şükürler ediyorum.

Senin aşkın uğruna ben her şeye hazırım,
Her emrine amade, her sözüne nazırım.

Seni sevdiğim anda, gerçekte o an doğdum,
Bütün saadetimi Senin aşkında buldum.

En Sevgilim, Allahım Sana sonsuz şükürler,
Noksanlık ve günahtan Sana sonsuz tevbeler.

Kalbim ihtizazdadır aşkının şiddetinden,
Gözlerim vecde gelir nurunun şevketinden.

Sonra aklıma gelir Senden uzak olanlar,
Dertleri derdim olur sökün eder hicranlar.

Hem Seninle, hem Sensiz, ne menem bir yaredir,
Senden ırak olanlar dertlidir, avaredir.

Seni bilmeyen kişi mahzun ve biçaredir,
Seni sevmeyen kalbin yarası naçaredir.

Sensizlik ne yaman dert cehennemler sükutta,
Öyle bir ızdırap ki, mutlak sonsuz boyutta.

Kim ki Seni tanımaz travma içindedir,
Onun aklı hayali şekilde biçimdedir.

Kıramaz kalıpları kısır bir döngüdedir,
Anını okuyamaz nostaljik öyküdedir.

Cam bir fanus içinden bakar hayat resmine,
Ne bir risk yüklendirir, ne tehlike cismine.

Hizmete, aşka talip, fakat kahır yüklenmez,
Muhabbetin yolları kahırsıza yol vermez.

Tereddüt etme gir, çık riske, tehlikelere,
Risksiz hayat tatsızdır vardırmaz lezzetlere.

Haydi kalk yürü artık, yürü taşlı yollarda,
O yollar sona erer, biter ‘Dar Kapılar’da.

Muhabbet ardındadır bil ki, ‘Dar Kapılar’ın,
Gözler değişir orda, değişir bakışların.

Kalp gözü, akıl gözü, kafa gözü bir olur,
Bir tek anın içinde ebedler peydah olur.

Bir bir kalkar perdeler o sonsuz ufuklarda,
Sevgilinin endamı boyutsuz boyutlarda.

Cemaliyse tarifsiz, sonsuz güzelliklerde,
Tebessümü nur saçar eşsiz tecellilerde.

Saadet-i Dareyn’dir*, budur işte nev makam,
Mekansızlık makamı kaybolur cümle alam*.

(21. Ocak. 2005 - İzmir)

(* Saadet-i Dareyn: İki cihan saadeti.)
(* alam: alemler)