Ben insan var olduğundan beri varım
sıcak bir tohumdur ağzımdan sızan
cepheden cepheye göz oyan
vecheden vecheye söz çarkçısı
bendeki bir kırmızıdır.
Ben gelinlik kızların 'ne derler' korkusu
yağız oğlanların kibri
o en güzel duygu hezeyanında dahi
'gitmeli' diyen şüpheyim
ben 'keşke haksız çıksaydım' dediğiniz sizim.
Dörtnala giden o küheylanın aklından geçen
mini mini elleriyle süt veren kedilere
ağladıkça kehkeşanı sarsan
senden başkasının duymadığı zelzeleyim.
Ben hepimiz için iki gömlek erdemli
bu gömlek bizde bol dursa da.
Kayıt Tarihi : 22.2.2020 13:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!