Damadım Ali
Üç çocuğum vardı, bir daha oldu.
Kızım damadı,O kızımı buldu.
O’nunla, evimin eksiği doldu.
Sevgi yumağına hoş geldin oğlum.
Canım ne ki, daha da candı kızım.
Kader bu, el oğluna yandı kızım.
Varlığıyla şerefti,şandı kızım.
Canımsın,canımı can bildin oğlum.
Canımın namusu,sana emanet.
Kuşkum yok,etmezsin asla ihanet.
İnşallah iki dünyan, olur cennet.
Cennete layık canı,aldın oğlum.
Gitmesin evinizden,gül kokusu.
Bozulmasın asla,sevgi dokusu.
Oldukça kalbinde, Allah korkusu.
Cennetine şimdiden, girdin oğlum.
Muhterem insan,baban Halil Usta.
Dosttur insan hem de her hususta.
İnsanlık talimi almışsın, bu kursta.
Her muradı Allah, versin oğlum.
Mustafa EROL
Antalya/Manavgat
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 18:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
30 Kasım 2008 Tarihinde gelin olan kızım Esmanur'umun eşi olan damadım Ali,inşallah şu anki sevgi ve saygı dolu kişiliğini hiç bozmaz.Allah mutluluklarını daim etsin inşallah. Mustafa EROL
kız-ımız, damat-ımız laflarındaki '' mız '' ekleri ile sahiplenme varken, ne o öyle uzaklaştırıcı laflar.
TÜM YORUMLAR (3)