Ne bir köşküm vardır nede sarayım.
Kümes gibi barakadan usandım.
Kime güveneyim kime sorayım.
Dal kauktan yalakadan usandım.
İpimizi sağa sola çektiler.
Beynimize kin tohumu ektiler.
Naylon yakıp elimize döktüler.
İşkenceden falakadan usandım.
Mazlum insanlara olmuş tokatçı.
Adeleti yoktur olmuştur hakçı.
Zalimin yanında olmuş şak şakçı.
İmtiyazdan alakadan usandım.
Kayıt Tarihi : 26.2.2012 19:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Umut Suci](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/26/dalkauktan-yalakadan-usandim.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)