Daire Şiiri - Murat Özmen

Hissiyatımın dibe vurduğu an
Sen çıktın karşıma
Başına buyruk bir karakteri
Yeniden canlandırdın

Lakin ufak temasların ve arada bir arayışların
Beni sana bağlar mı sandın
Konuşuruz, haberleşiriz gibi
Üstü kapalı cümlelerinle
Kendini sıradanlaştırdın

Bahaneler dizilirken bir bir
Ben senden adım adım ayrıldım
Kolonları çirkin, içi çürük
Balkonu küçük bir dairede
Oturmayı başkalarına bıraktım

Şimdi güneş alan mavi panjurlu
Mimarisi düzgün bir meskende
Gayet huzurlu ve rahatım