Bazı duygularım her şeye rağmen beni yönetiyor hala...
Mesela hala heyecanlanabiliyor olmam bile mucize, ölümü düşündüğümde.
Hala bazı şeyleri isteyebiliyor olmama ne demeli, mesela; Ağlamak, Bağırmak?
Kendime zarar verdikçe ve daha da kötü olurken her şey nasıl hala gülebiliyorum?
Boşverebiliyorum kimseleri, çoğu zaman da sahte tavırlar sergiliyorum.
Hep iç dünyamdaki insandan uzağım gerçek hayatta...
Daha ne diyebilirim ki, kendim gibi bir sahtekarı içimde yaşatırken?
Yalanlar aklımda biriktikçe doğruların kaybolduğu bir zihni dinlemeyi enayiler haricinde kim ister ki?
Daha neler...
Kayıt Tarihi : 17.10.2023 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
GÜLÜYORUM
![İbrahim Yay](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/10/17/daha-neler-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!