Daha Dönmem Şiiri - Osman Söylemez

İncinmiş ufukların ötesinde yaşıyorum
Uzadı gölgeler yer gök seninle yıkanıyor
Küflü duvarların ardında umutla direnirken
İpekten güvercinler musallada yatıyor

Bir muamma artık seninle birlikteliğimiz
Deprem sonrası yıkıntılar var aramızda
Ah şu çürüyen ömrümüz bu boşvermişliğimiz
Şimdi evhamlı ayrılıklar var alınyazımızda

Daha dönmem çölde ırmak olup aksan da
Kıvranıp bir köşede baş koyarım yokluğuna
Daha da konmam dünyanın inci tahtına
Neyleyim saltanatı bir gülüşün olmasa

Gün olur da yıkılırsam kefenlenirsem
Menekşeler yeşersin koynuma
Ayrılığı yaşadım ölüm ne ki sevgilim
Şevkle giderim hazin sonuma