Dağlarda Şiiri - Hüseyin Başaoğlu

Bazen dağlar yakındır insana,bazen bulutlar..
Bazen ayrılıklar yakındır,bazen kavuşmalar.
Arada bir şans güler ya birden bire
Bulutlar çıkar vadilerden tepelere

Öylesine bir yeşillik doldurur dünyanı
Ölümüne dolu dolu yaşarsın sevdanı
Hiç bitmeyecek sanırsın güneşli günleri
Unutuveririsin, yalnız uyuduğun dünleri

Kendince yaşarken binbir güzelliği
Aniden çıkıverir ölümün sürgünleri..
Görürsün ki bir bir yıkılır gider
Hayatına koyduğun sınır çitleri.

Gökler ağlarken rahmet adına
Bulutlar çıkar vadilerden ruhlar gibi
Söz vermiştir yaratan yarattıklarına
Her canlı bakacaktır ölümün tadına.

Gökler ve yer ezelden buna şahittir
Sınavlar gelecek her erkek ve kadına..
Seyre duracaksın bunu., adın şahittir.
Unutma bu sendeki en eski ahittir..

İnsanlığın dışındaki herşeyi
Baştacı edecek bazı bedhahlar
İnsanlığına zarar gelirse şaşkının
Kopacak ciğerinden ahlar vahlar..

Derindir bazı sırlar istesen de çözülmez
Torba değildir ağız isteyince büzülmez.
Sanattan nasibi olmayan bunu bilmez
Layık olmayan gedâya metihler düzülmez.

Yaratanın güzelliğidir bu gördüğün iyi bak
Sanma sana insan suretinde gösterecekler
Görebilmeyi öğrenirsen sayısız aynadan
Sana tutacaklar aynayı bak işte İNSAN diyecekler.