Boram boram dağ havası,
Dört bir yandan esen yeller
Rengi boza dönmüş dağlar
Kıştan haberci rüzgârlar
Ağaçların rengi bozlak
Dökülmüşler yaprak yaprak
Buz gibi akıyor sular
Bir yudumda yorgunluklar
Dinginliğe dönüşüyor
Çıplak ağaçlar üşüyor
Uçuşuyor gökte kuşlar
Önümde zorlu yokuşlar
Yavaş yavaş yürüyorum
Heybetini görüyorum:
Yıldızdağı çok heybetli
Bir o kadar merhametli
Göklerde mavi bulutlar
Güneşle oynaşmaktalar
Benzi soluk yaprakların
Bağrı yanık toprakların
Topraklar yağmura hasret
Yağmur ki en büyük rahmet
Bir canlılık her yağmurda
Yağmur berekettir yurda
Yazın sonu gelmiş çoktan
Güzü görmek arkasından
Öksüz kalmış tüm ağaçlar
Kışa hazır dağlar, taşlar
Canlı cansız tüm varlıklar
Her yerde kış telaşı var
Bir ekim akşamındayız
Sonbahar ortasındayız
Biraz buruk biraz yorgun
Bedenim ruhuma dargın
Bedenim dinlenmek ister
Ruhuma çok yoruldum der
Ruhum huşu bulmuş biraz
Dağ havası ruhuma az;
Huzur vermiş, huşu vermiş
Ruhum muradına ermiş
Kayıt Tarihi : 28.3.2018 09:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sonbahar ikindisinde biraz ruhumu dinlendirmek, biraz tabiat ile başbaşa kalmak maksadıyla yürüdüm dağlara doğru. Gördüklerimi, duyduklarımı, düşündüklerimi bu şekilde ifade ettim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!