Bir meydan ki,
tozu duman buram buram kaldıran
ayağıdır Dadaşımın vurur canı gönülden
tutuşurken el ele meydan okur misali
nağra atar yürekten cihanın namerdine.
Sur düdüğü sanırsın sesini zurnasının
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta