Bir yalnızlığın kucağında kaldım.
Nefsimle ben kavgalı ayrıldım.
Bir ona dargındım yaşarken!
Bu dargınlıktan çok mutlu…
Bir görevli, ben arabada itildim!
Beni karşılayanlara getirildim…
Bıraktılar o ekibin yanına,
Ekip heyecanla dağıldı etrafıma…
Ben onlara öylece teslimim!
Önlerine upuzun serilmiş bedenim.
Kestiler biçtiler belli ki diktiler,
Ve oradan yoğun bakıma ittiler…
Neden sonra karşımda bir MELEK belirdi!
Açtı gözlerimi tatlı kelâm ettirdi…
Dedim ki DÜNYA burası, döndüm geri.
Gene dargın kal NEFSİNE,kandırma kendini…
16 Aralık2013
23/32 Pazartesi
Kadıköy/İstanbul
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 18:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nefsimle ben kavgalı ayrıldım.
Bir ona dargındım yaşarken!
Bu dargınlıktan çok mutlu…
Azizim!
yürekten gelenleri yürekten kutlarım harikulade tam puan muhabbetle
TÜM YORUMLAR (3)