Cüzdan Şiiri - Mehmet Necip Özmen

ne sen aradın buldun beni
ne de ben seni aradım
dost gibi mi öyle bilmek mi gerekir seni
bazen düşmana mı daha yakın
boşsun el atma diyorsun
doluysan bırak elleme biraz saklı kalsın
üç resim var ki ilişik kalbinde
ama benim kalbime senden daha yakın
karım
çocuklarım
kabarık gibi duruşuna bayılıyorum bazı
kandırmacalarım
muhteşemsin
kimi duruşuna hayranım
sol koyun cebimin ev sahibi ya da ömürlük kiracısı
çoğu boşsun bilirim lakin mahsustan aranırım

bir kağıt kulağıdır yırtık sıkışmışsa aralarına
çalakalemlerimdir
bilinmez o dünyayı sorgularım
ayrıtlarıdır zevkleridir kederleridir aşklarıdır yaşamların
orada saklı birkaç satırlıktır
oradadır bahanelerim
gerçeklerim düşlerim yalanlarım
sevgilidir allıdır pulludur kınalıdır
karalanmış birkaç mısradır cebimdeki bilinmezi uzaklıklarımın
naziredir mi diyeyim ne diyeyim
belki de bilmediğim kendi gerçeğim
yokluk gibidir iyi bilinir
var dur koynumdaki yerinde
yaşamlara nispet tokluk gibi görünse de varlığın

8 kasım 2008 Denizli