Bir Allah biliyor bu sırrı, bir ben biliyorum
Gerçi O arada hatta çokça bilmezden geliyor
Görüyorum, kudretine hürmetim ses etmiyorum
Sayısız ölümler saklı içimde, kimliksiz cesetlerim
Ne hayat verebiliyorum yeniden, ne gömebiliyorum
Onlar gün be gün, an be an, için için içimde çürüyor
Ben içimde ölü ben ceninleri, çürümüş hayat kokuyorum...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta