Çün Yine Tahtı-gehi Oldı Günün Burc-ı Hamel

Ahmedi
301

ŞİİR


38

TAKİPÇİ

Çün Yine Tahtı-gehi Oldı Günün Burc-ı Hamel

Çün yine tahtı-gehi oldı günüñ burc-ı hamel
Nâmiye âmiline degdi girü şugl-ı amel

Kûh u sahrâ girü cennet bigi hurrem oluban
Geydi şâhidleri bâguñ kamu elvân-ı hulel

Nergis ü lâledür ü sûsen ü reyhân-ıla gül
Gör nice bizede yiryüzini Hak Azz ü Cell

Bir agaçda zer ü pîrûzedür ü lü’lü vü lal
Var mıdur kâr-geh-i sunda fikr eyle kim halel

Hurde-i zer-durur ol çiçegüñ içindeki reng
Dâne-i dür-durur ol sebzenün içindeki tal

Şemse-i gül ne-durur dayire-i bî-pergâr
Hey’et-i cûy nedür râst hat-ı bî-cedvel

Bakılı çiçeg-ile nergis-i meste nazar it
İki gözdür birisi ahvel ü biri eşhel

Her ne ukde ki gice baglar-ısa dest-i sehâb
Gündüz olduhda kılur anı sabâ nâhun-ı hal

Nergis almış eline uş tolu zerrîn sâgar
Lâle yahmış yine ûd-ıla akîkın mankal

İşretüñ mevsümidür lîki ne çâre ramazân
Râhat-ı îşümüzi usrete eyledi bedel

Gerçi şimdi ramazân korhusı komaz bizi kim
İçevüz bâœe-i gül-rengi ne ekser ne ekal

Girü yümn-ile gele îd be-ragm-ı ramazân
Ol kadar nûş idevüz bâœeyi kim lâ-tes’el

Meclisinde melikü’l-mülküñ oluban mahrem
Göñül âyînesine emyden uravuz saykal

Mîr Sülmân-ı Süleymân-sıfat ol kim lutfı
Sebeb-i terbiyet-i dîndür ü tertîb-i düvel

Oldur etrâfda esnâf-ı hünerle meşhûr
Oldur âfâkda envâ c -ı mekârimle mesel

Kimse kavlinde işitmedi anuñ kizb ü hatâ
Kimse fi clinde anuñ bulmadı tezvîr ü dagal

Devleti hasmını lutf-ıla ider-ise helâk
Ne aceb gül kohusına döyemez rûh-ı cüal

Hasmuña ceng ne hâcet ki kılur bahtuñ aña
Ol işi kim görür od-ıla sudan mûm u asel

Gâh rumh-ıla urur anı simâk-i râmih
Gâh kahr-ıla ider azl simâk-i azel

Gözgüye bahar olursañ görine saña nazîr
Ya nazar ider-ise yüzüñe çeşm-i ahvel

Ne-durur senden ırah taht-ı selâtîn bî-tâc
Şöyle kim sensüz olur sadr-ı imâret muhtel

Kankı midhat ki saña eydilmeye bühtân u hatâ
Kankı tâat ki saña olmaya isyân u zelel

Ger kemâlüñi göremedi-se düşmen ne aceb
Nicesi göre güni göz ki ola anda sebel

Hasmuñuñ ömr ekinin çarh biçer irte gice
Pes neden püst-i dü-ta oldı elinde mincel

İrdi nev-rûz senüñ bezmi-gehüñ bigi girü
Toldı envâ-r reyâhîn-ile hâmûn u kulel

Gonca peykân u sögüt hancer ü sûsen şemşîr
Çekdiler hasmuñ-ıla itmeg-içün ceng ü cedel

Kılıcuñ salsa vecel göñline düşmenlerüñüñ
Ne aceb çün olaruñ cânına ol oldı ecel

Senden artuh kim ola dünyada bir şâh ki anuñ
Kılıcı hasma ecel ola zihî şâh-ı ecel

Ahmedî mihrüñi canında dutısar ebedâ
Kim anı kısmet idüpdür aña Kassâm-ı Ezel

Adlüñ olmazsa senüñ işbu cihânda râi
Milk-ile millet işi ola ser-â-ser muhtell

Niçe kim fasl-ı bahar ebr-i sabâ sayinden
Ola cennet bigi ârâste sahrâ-y-ıla tal

Göñlüñüñ bâgı senüñ gül bigi olsun sâlim
Düşmenüñ hâtırı nergis bigi olsun mutel

Devletüñ yılduzı olsun şeref ivinde mudâm
Gün bigi kim ola menzil-geh aña burc-ı hamel

Ahmedi
Kayıt Tarihi : 17.9.2016 14:52:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Ahmedi