On beşinde ay ışıdı bir an, sonsuzluk bakışlarından
Umut doğdu, doğdukları gibi güzellikte dünden kalan
Yarına akacak hesapların varlığı bugünde saplanan
Kaybolmuş yavrular herkese ana diyebilmeye yürekli
Yeni yuva varlığının parlayan inan gücünü öyle sevdi
Ve hepsi insan içindeki güneş sıcaklığıyla söylendi
Kendi içlerinin dudaklarında kendi varlığını okşamaya.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
