Cümbüş Bitti Şiiri - Hamza Mamaş

Mevsim kışa dönmüş,
Ben bahar bekliyorum.
Biçare hissiyatım arş arz arasında.
Çelişkili duygularım eziliyorum.

İlim, irfan, izan, iman ne fayda.
Bitap yürek, hissizlik var hissede, payda.
Ne narı var gönlümün, Ne nevbaharı,
Bahtsız yaşar ölürüm saray da handa.

Ben gidince rüzgar varsın toz kaldırsın.
Biçare gönlüme yar, gün saydırsın.
Kavuşurken varlık büyük kabule,
Yok olmayı fısıldadım kendi kendime.

Düştü dünyanın takkesi keli göründü.
Nur içinde bilinenin ışığı söndü.
Uçuyorum diyorsun balon göründü,
Bitti cümbüş, aynalar sükunete büründü.

Mevla bırak uluyu, katreyide soracak,
Bana ait sırlar da sana ayan olacak.
Mücbir ilticadır bu, her kul aydınlanacak.
Bırak günahları taşlar bile yanacak.